در حالی که ایران اسلامی خود را آماده می‌کرد تا با اجرای عملیات کربلای ۷، ضربه ای دیگر به دشمن وارد آورد، بر اثر شرارتهای رژیم بعث عراق، جبهه جنوب بار دیگر به شدت فعال شد و رزمندگان مستقر درمنطقه عملیاتی کربلای ۵، منطقه شلمچه را به قتلگاه بعثیان تبدیل کردند. در چنین شرایطی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، عملیات کربلای ۷ را در ۱۲ اسفند ۶۵ با رمز مبارک یا مولای متقیان در عمق خاک عراق واقع در منطقه حاج عمران با اهداف آزاد سازی ارتفاعات مهم منطقه، انهدام ماشین جنگی دشمن، تسلط بر منطقه حاج عمران و ایجاد تسهیلات لازم برای ادامه نبرد در منطقه آغاز نمود. در این عملیات علاوه بر آزادسازی چند ارتفاع و انهدام چندین تیپ و گردان دشمن، مقدار زیادی ادوات، سلاح‌های سبک، نیمه سنگین و انواع خودرو منهدم و مقداری نیز به غنیمت گرفته شد. تعداد کشته و زخمی دشمن نیز بیش از ۲۳۰۰ نفر و ۱۸۵ اسیر بود.
ضربه‌ای از شمالی‌ترین منطقه جنگی به دشمن
عملیات کربلای ۷ درمنطقه عملیاتی حاج عمران آغازشد. نیمی ازمنطقه عملیاتی والفجر ۲ که در دوره حملات موسوم به استراتژی دفاع متحرک عراق ازدست رفته بود در عملیات کربلای ۲ و بقیه درعملیات کربلای هفت آزاد شد . از عملیات بدر تا پایان جنگ که فرماندهی سپاه و ارتش در جنگ از یکدیگر تفکیک شد در خشان ترین بخش از کارنامه ارتش در عملیات کربلای هفت رقم خورد . در این عملیات لشکر ۶۴ ارومیه جانفشانی های بسیاری از خود نشان داد . در عملیات یادشده که از نوع تک نیمه گسترده بود ، نیروهای عراقی بیش از سه هزار کشته و زخمی و بیش از دویست و هفتاد اسیر دادند . در پایان این عملیات چند منطقه ازحاج عمران و ارتفاعات مهمی درمنطقه عملیاتی ازوجود دشمن بعثی پاک شد.
طرح دفاع متحرک عراق همزمان در چند منطقه اجرا شد و علی‌رغم تلاش رزمندگان و فرماندهان جنگ، هنوز مناطقی در اشغال قوای عراقی باقی مانده بود.
رژیم بعث که منتظر عکس‌العمل جمهوری اسلامی در جبهه‌های نبرد بود، با وجود عملیات کربلای۲ در منطقه عمومی حاج عمران، توانست ارتفاعات گردمند و قله ۲۵۱۹ را در اختیار گرفته و همچنان در اشغال خود نگاه دارد.
این ارتفاع که پیشتر در عملیات والفجر۲ آزاد شده بود، پس از سقوط در دوره دفاع متحرک، در عملیات کربلای۲ نیز تأمین نگردید، تا اینکه در تاریخ۱۳ اسفند ماه۱۳۶۵ طی عملیات کربلای۷ و با رمز یا مولای متقیان۷ به دست رزمندگان ارتش جمهوری اسلامی (لشکر۶۴ ارومیه) آزادشد. علاوه بر ارتفاع یاد شده که در زمان عملیات پوشیده از برف بود، تپه سرخی و یال کله اسبی از دشمن پاکسازی شد.
طی عملیات کربلای۷ ده‌ها قبضه سلاح از انواع سنگین و نیمه سنگین و شماری زاغه مهمات منهدم شد. تعداد۲۴۸۵ نفر از نیروهای دشمن کشته و زخمی و اسیر شدند. همچنین چندین قبضه سلاح سبک و سنگین و چندین خودرو به غنیمت نیروهای خودی درآمد.
نبرد در کوهستان – تحلیلی بر عملیات کربلای ۷ سرتیپ ۲ علی عبدی بسطامی
عملیات کربلای ۷ در تاریخ ۱۳ اسفند ۱۳۶۵ در غرب پیرانشهر و در عمق ۲۰ کیلومتری خاک عراق، توسط لشکر ۶۴ ارومیه در منطقه‌ای کوهستانی و پوشیده از برف با ارتفاع چندین متر به اجرا درآمد که در نتیجه آن، ارتفاعات ۲۵۱۹ و گردمند که بر محور پیرانشهر، حاج عمران، دربند، چومان مصطفی به رواندوز تسلط و اشراف دارند، به تصرف رزمندگان ارتش جمهوری اسلامی درآمد و تا پایان جنگ در دست نیروهای خودی باقی ماند.
ارتفاع حساس ۲۵۱۹ پیش از این، دو بار طی عملیات‌های والفجر۲ و کربلای ۲ به تصرف رزمندگان ایران درآمده بود، لیکن ارتش عراق هر بار با اجرای آتش سنگین و پاتک‌های متوالی تلفات سنگینی بر رزمندگان ایرانی وارد آورده و این عارضه مهم را باز پس گرفته و بر عمق منطقه عملیات مسلط شده و دید و تیر کافی بر روی نیروهای ایرانی را به دست آورده بود. لشکر ۶۴ ارومیه در جریان عملیات کربلای ۷ توانست با تلفات نسبتاً کم و در شرایطی که عملیات در جبهه‌های غرب و جنوب تقریباً به بن‌بست رسیده بود و دریک وضعیت آب و هوایی نامساعد، بار دیگر ارتفاع ۲۵۱۹ را تصرف و تا پایان جنگ تحمیلی آن را در مهار خود نگه دارد.
زمین منطقه عملیات
محدوده عملیات شامل مناطق حاج عمران، تنگه دربند، ارتفاعات گردمند، تپه سرخی، یال کله اسبی و دامنه جنوبی ارتفاعات گردیکو معروف به تپه شهدا می‌باشد. منطقه حاج عمران عراق در غرب پیرانشهر واقع شده و ناحیه‌ای کوهستانی و صعب‌العبور است. این بخش کوهستانی در امتداد رشته کوه آرارات قرار دارد و دارای قله‌های متعددی است که در محدوده عملیات کربلای ۷ می‌توان ارتفاعات بز مرگ سیر، تمرچین، قمطره، سکانیان، کفارستان، واراس، گرده مند،۲۵۱۹ (شاه کوه یا سلطان‌الجبال)، گرده کوه، کدو و شهدا را نام برد. دره‌های عمیق، شکاف‌ها، پستی‌ها و بلندی‌های فراوان از ویژگی‌های این ناحیه است. به طور کلی زمین در منطقه عملیاتی کربلای ۷ کوهستانی و دارای بریدگی‌های زیاد و صعب‌العبور بوده و فقط نیروهای پیاده با تجهیزات سبک قادر به حرکت در آن می‌باشند. ارتفاع ۲۵۱۹ از نظر ملاحظات راهکنشی و داشتن تسلط کامل به تمامی مناطق چومان مصطفی، ممی خلان، ناوپر دان، تپه شهدا، ارتفاعات نصر و صدر و کاهش تلفات و ضایعات خودی عارضه حیاتی منطقه محسوب می‌شود.
اهمیت منطقه عملیات
عملیات زمینی نیروهای مسلح عراق در جریان جنگ تحمیلی متکی به یکان‌های زرهی و مکانیزه بوده و اغلب در طول روز به اجرا در می‌آمد. از طرفی نیروهای ایرانی در طول جنگ تجربیات ارزنده‌ای از عملیات شبانه و به صورت پیاده کسب کرده بودند. اجرای عملیات‌های تهاجمی در مناطق کوهستانی و صعب‌العبور برای یکان‌های خودی ممکن‌تر و آسان‌تر از جبهه جنوب غرب می‌نمود. از طرفی تسلط بر این ارتفاعات تنها محور ارتباطی بین دو کشور در این ناحیه، یعنی جاده پیرانشهر – رواندوز را تهدید می‌کرد و با استقرار بر روی قله ۲۵۱۹، شهدا و دیگر قله‌های مجاور این ارتفاع، در عمق حدود ۲۰ کیلومتری خاک عراق شهرک‌ها و روستاهای شیورش، حاج عمران، زینو، میوتان، رایات، دربند، نو پوردان، گلاله، چومان مصطفی و پادگان حاج عمران و بخش عمده فعالیت‌های دشمن زیر دید و تیر مستقیم نیروهای خودی قرار می‌گرفت و ضمن نا امن کردن منطقه برای دشمن تلفات و ضایعاتی بر او وارد می‌شد؛ علاوه برآن، ادامه پیشروی به عمق خاک عراق در این ناحیه نیز تسهیل می‌گردید.
مأموریت (ابلاغی):
لشکر ۶۴ پیاده ارومیه مأموریت دارد ضمن ادامه پدافند از ساعت ۰۰۰۱ روز ۱۳ اسفندماه ۱۳۶۵ تک نموده، ارتفاع ۲۵۱۹ را تصرف و بنا به دستور تک را به سمت باختر ادامه دهد.
۱- انهدام ماشین جنگی دشمن؛
۲- ایراد تلفات و ضایعات بر دشمن به تلافی خون پاک مردم بی‌گناه کشورمان، به‌ویژه مردم شریف استان آذربایجان غربی که در جنگ شهرها و حملات ناجوانمردانه هوایی دشمن به شهرهای و روستاهای این استان و استفاده مکرر از سلاح شیمیایی به شهادت رسیدند؛
۳- تحمیل اراده نیروهای خودی به دشمن و قرار دادن نیروهای خودی در مواضع و شرایط بهتر؛
۴- بر هم زدن سازمان و آرایش جنگی دشمن و نامتعادل ساختن نیروهایش؛
۵- کاهش فشار جنگی دشمن در منطقه عملیاتی کربلای ۵ و ۶؛
۶- ایجاد زمینه برای اجرای عملیات‌های بعدی توسط قرارگاه عملیاتی رمضان؛
۷- باز پس گیری ارتفاعات حساس ۲۵۱۹ معروف به سلطان‌الجبال صدام، تپه شهدا و گردمند و خارج کردن منطقه حاج عمران تا پیرانشهر از دید و تیر دشمن و تسلط بر محور حاج عمران- چومان مصطفی- گلاله.
منظور از اجرای عملیات
مردم کردستان عراق که از رژیم بعثی جبار و جنایتکار حاکم بر عراق ناراضی بوده و با آن مبارزه می‌کردند، در این رابطه با نیروهای ایرانی همکاری کرده و تسهیلاتی را برای نفوذ به عمق خاک عراق در این ناحیه فراهم می‌کردند. همچنین عناصری از شیعیان عراقی رانده شده از آن کشور هم تحت عنوان تیپ ۹ بدر در کنار رزمندگان ایران علیه رژیم بعثی عراق می‌جنگیدند. به‌طور کلی تشکیل قرارگاه عملیاتی حمزه سیدالشهدا در شمال‌غرب و هدایت عملیات به عمق خاک عراق در شمال شرق این کشور و تصرف برخی شهرک‌ها و پایگاه‌های نظامی سبب می‌شد تا ارتش عراق به این ناحیه لشکرکشی و بخشی از نیروهایش را از مقابل جبهه‌های جنوب و غرب به شمال‌غرب ایران جابه‌جا کند.
نیروهای خودی
الف- یگان‌های تک‌رو (خط‌شکن)
۱- یگان جنگاوران تیپ ۳ با استعداد ۱۸۰ نفر؛
۲- گردان تکاور؛
۳- گردان ۱۰۳ پیاده.
ب – یگان‌های احتیاط
۱- گردان ۱۱۵ پیاده؛
۲- گردان ۱۳۲ پیاده؛
۳- گردان ۱۹۸ پیاده؛
۴- گردان، ۱۶۷ پیاده.
پ- یگان‌های پشتیبانی آتش
۱- دسته‌های خمپاره‌انداز ۱۲۰ م م و سایر سلاح‌های سازمانی گردان‌های هجومی و احتیاط؛
۲- گردان‌های توپخانه لشکری با مقدورات موجود؛
۳- آتش گردان‌های رزمی تحت کنترل تیپ ۲ مستقر در مواضع مربوط؛
۴- سه تیم آتش از هوانیروز کرمانشاه.
نیروهای دشمن
۱- یگان‌های دشمن مستقر در جلو محور حاج عمران- رواندوز:
الف) گردان سوم تیپ ۷۵ پیاده لشکر ۲۳ عراق مستقر بر روی ارتفاعات ۲۵۱۹؛
ب) ۳ گردان از تیپ ۶۰۴ پیاده مستقر در ارتفاعات واراس و دامنه پایین ارتفاعات ۲۵۱۹؛
پ) ۲ گردان از تیپ ۷۵ پیاده مستقر در منطقه گردمند؛
ت) یک گردان کماندویی از لشکر ۲۳ پیاده مستقر در چومان مصطفی؛
ث) ۳ گردان از تیپ ۹۶ پیاده مستقر در ارتفاعات تپه شهدا و تاپکی کوران؛
ج) یک قرارگاه کنترلی با استعداد ۴۰۰ نفر پیاده مستقر در ناوندا؛
چ) گردان کماندویی سپاه ۵ مستقر در ارتفاعات واراس؛
ح)گردان ۴۲ زرهی؛
خ) گردان ۴- زرهی؛
د) ۴ گردان توپخانه شامل ( گردان توپخانه ۶۷۸ کالیبر۱۳۰ م م، گردان ۲۴۷ کالیبر ۱۰۰ م م رومانی، گردان توپخانه ۶۹۶ کالیبر ۱۵۲ م م، آتشبارهای سبک خمپاره‌انداز ۱۲۰ م م و آتشبار کاتیوشا).
۲- یکان‌های دشمن مستقر در منطقه سیدکان و رواندوز:
(الف)- یک گردان کماندویی از لشکر ۲۳ مستقر در سیدکان؛
(ب)-گردان یکم از تیپ ۳ لشکر ۲۵ عراق؛
(پ)- تعداد ۲ گردان نیروی نامنظم دشمن( جیش الشعبی).
اجرای عملیات
در ساعت ۲۴۰۰ روز ۱۲ اسفند ۱۳۶۵، عملیات کربلای ۷ با رمز مقدس «یا مولای متقیان علی(ع)» آغاز و در همین ساعت یکان جنگاوران از خط عزیمت عبور و به سوی مواضع دشمن پیشروی کرد. این یکان پس از حدود یک ساعت و ۴۰ دقیقه اعلام کرد که کلیه نیروها با آرایش جنگی در نزدیکی موانع دشمن مستقر و عناصر متخصص دسته شناسایی و تیم مهندسی مشغول ایجاد معبر و خنثی‌سازی مین‌ها و بریدن سیم‌های خاردار دشمن هستند. بلافاصله گردان تکاور و پس از آن گردان ۱۰۳ پیاده از خط عزیمت عبور کردند. سرانجام پس از حدود دو روز نبرد سنگین و در مواردی تن به تن که با آتش مداوم و مؤثر یکان‌های توپخانه و بالگردهای هوانیروز پشتیبانی می‌شد، یکان‌های تکاور موفق شدند اهداف از پیش تعیین شده را تصرف، تمامی پاتک‌های دشمن را سرکوب و مواضع خود را بر روی اهداف تصرف شده تثبیت کنند.
دستاوردهای عملیات کربلای ۷
رزمندگان لشکر ۶۴ ارومیه در جریان عملیات کربلای ۷ ارتفاعات راهبردی منطقه از جمله ارتفاع بسیار مهم ۲۵۱۹، گردمند، تپه سرخی، یال کله اسبی و حدود ۵۰ کیلومتر مربع از خاک عراق را به تصرف خود در آورده، محور عمومی پیرانشهر و رواندوز عراق را آسیب‌پذیر ساختند و بر شهرها و آبادی‌های عراق در این منطقه از جمله چومان مصطفی مسلط شدند و پادگان حاج عمران را نیز از دست دشمن خارج کردند. به این ترتیب تدارکات و حرکات ضدانقلاب به داخل کشور جمهوری اسلامی ایران نیز در این منطقه تحت واپایش (کنترل) قرار گرفت.
در این عملیات حدود سه هزار نفر از نیروهای دشمن کشته و زخمی شدند و ۲۸۹ نفر از آنان نیز به اسارت رزمندگان پرتوان لشکر ۶۴ پیاده درآمدند و ۹ پاتک سنگین عراق به منظور بازپس‌گیری مواضع از دست رفته‌اش با تلاش و مجاهدت رزمندگان لشکر سرکوب و با شکست مواجه شد.
۱۲ گردان پیاده دشمن از تیپ‌های ۱، ۲ و ۳ لشکر ۲۳ کماندویی سپاه پنجم عراق، تیپ‌های ۹۳ و ۹۶ احتیاط مستقر در منطقه، تیپ‌های ۱۰۸ و ۶۰۶ پیاده و ۵ گردان توپخانه آسیب کلی دید و چندین دستگاه تانک و نفربر و خودرو دشمن منهدم و مقادیر زیادی از انواع جنگ‌افزارهای سبک و سنگین دشمن با مهمات مربوط سالم به غنیمت رزمندگان خودی درآمد.
تجهیزات منهدم شده دشمن: حدود ۹۰ دستگاه تانک، ۱۵۰ دستگاه خودرو، ۶۰ عراده توپ، پنج انبار مهمات، ده‌ها قبضه سلاح نیمه‌سنگین و سبک از قبیل خمپاره‌انداز و…
غنایم به دست آمده از دشمن: هشت دستگاه تانک، پنج دستگاه خودرو، پنج عراده توپ، تعدادی خمپاره‌انداز و سلاح سبک و مقدار زیادی مهمات.
علل پیروزی رزمندگان لشکر ۶۴ پیاده در عملیات کربلای ۷
۱- فرماندهی قوی و مدبرانه سرهنگ آذرفر بر لشکر؛
۲- وجود روحیه و میل جنگجویی و اعتماد به نفس در رزمندگان لشکر ۶۴ که به سبب وجود فضای معنوی، ایمان و اعتقاد راسخ به جوهره دفاع از ارزش‌های دینی و ملی که در اثر آموزه‌ها و عملکرد مسئولان اثر گذار لشکر ایجاد شده بود؛
۳- آموزش و مهارت رزم در کوهستان و شرایط نامساعد جوی؛
۴- تأکید شدید بر رزم شبانه؛
۵- رعایت اصل غافلگیری؛
۶- حفظ اسرار عملیات و بهره‌برداری موفقیت‌آمیز از پوشش و فریب تاکتیکی؛
۷- سرعت عمل؛
۸- طرح‌ریزی، هدایت و نظارت ستادی درست؛
۹- هماهنگی بسیار نزدیک بین عناصر رزمایشی و عناصر آتش؛
۱۰- شناسایی نسبتاً خوب از مواضع و موانع دشمن؛
۱۱- داشتن آتش پشتیبانی دقیق و پرحجم.
تجزیه و تحلیل عملیات
امیر سرتیپ غضنفر آذرفر در دوران ۸ سال دفاع مقدس و به‌ویژه در سمت فرماندهی لشکر ۶۴ ارومیه در بین کارکنان از محبوبیت و مقبولیت بسیاری برخوردار و دارای جایگاه والایی بوده است، به‌طوری که در میان افراد نقش رهبری را داشته و این امتیاز ناشی از جاذبه شخصی وی بوده که به علت شجاعت، فعالیت، توان جسمانی بالا، روحیه رزمی عالی، حضور مداوم در میان رزمندگان خط مقدم، احساسات وطن دوستانه و پای بندی به ارزش‌ها و باورهای ملی و دینی، آراستگی لباس و ظاهر و قدرت بیان او بوده است. ایشان با ایراد سخنرانی‌های آتشین، مهیج و برانگیزاننده باعث تحسین و تکریم قاطبه افراد لشکر بوده و با تدبیر خوبی که داشته نه فقط افراد داوطلب برای این عملیات دشوار را شناسایی کرده، بلکه افراد به ظاهر بی‌انضباط، خاطی و متمرد را با مدیریت و رفتار خود به پای عمل می‌کشاند و با تشکیل یکان خط شکن جنگاوران که بدنه اصلی آن از این گونه افراد تشکیل شده، ضربه اصلی را بر دشمن وارد و با استفاده از این نیرو خط مقدم و مواضع دشمن را در هم شکسته و هدف را فتح می‌نماید!
محاسن و نقاط قوت نیروهای عمل‌کننده
روحیه تهاجمی: کارکنان لشکر ۶۴ از روحیه تهاجمی بالایی که از خصوصیات بارز یک سرباز مؤمن و مدافع ارزش‌ها می‌باشد، برخوردار بوده‌اند، نبردهای سنگر به سنگر و تن به تن در این عملیات مؤید روحیه عالی و ایمان والای ایثارگران لشکر بوده است.
حضور فرماندهان در جلو: استقرار قرارگاه‌های راهکنشی به ترتیب گردان، تیپ و لشکر در جلو و همچنین حضور فرماندهان در میان نیروها و هدایت خوب عملیات و صدور دستورها و فرامین به موقع در دستیابی به اهداف راهکنشی و کسب پیروزی عامل مؤثری بوده است.
غافلیگری و فریب راهکنشی: استفاده از اصل غافلگیری و رعایت تأمین از اصول مسلم جنگ و کسب پیروزی است. با توجه به آلوده بودن منطقه عمومی پیرانشهر به وجود عناصر ضد انقلاب و منافقین، با انجام حرکات و مانورهای فریبنده راهکنشی موجبات غافلگیری دشمن فراهم شد.
نقش نیروهای پرتلاش پشتیبانی: همزمان با آغاز درگیری یکان‌های خط‌شکن تیپ سوم، عناصری از تیپ‌های یکم و دوم لشکر پیشروی به سمت ارتفاع ۱۲۸۱ واقع در منطقه مقابل دولتو و تپه شهدا را شروع کرده و تعدادی از افراد دشمن را به هلاکت می‌رسانند. همچنین در ساعت ۲۲۳۰ روز سیزدهم، دو گروهان از تیپ دوم پیاده مجدداً به تپه شهدا یورش برده و به دو گردان از تیپ ۶۰۴ عراق تلفات قابل توجهی وارد آورده و سه نفر از آنان را به اسارت می‌گیرند؛ به این ترتیب با درگیر کردن بخشی از نیروهای دشمن، موفقیت تلاش اصلی را تسهیل کردند.
شناسایی و کسب اطلاعات: انجام شناسایی و بررسی‌های مداوم و کسب اطلاعات ارزشمند از زمین و دشمن و اعزام و هدایت گشتی‌های شناسایی و هدایت تلاش‌های جمع‌آوری شده، به‌ویژه حضور رکن دوم تیپ و لشکر در خط مقدم و بازجویی فوری و تخصصی از اسرا در جهت انهدام مواضع خمپاره‌اندازها و توپخانه و محل‌های تمرکز دشمن فوق‌العاده مفید و مؤثر بوده است.
توپخانه صحرایی و پدافند: تردیدی نیست که توپخانه لشکری در پیروزی عملیات کربلای۷ نقش مؤثر و فوق‌العاده ارزنده داشته است. هماهنگی توپخانه با یکان‌های پیاده و انتقال و بلند کردن آتش با توجه به شعاع عمل منطقه عملیات و خاموش کردن آتش توپخانه، خمپاره‌اندازهای سنگین و ادوات زرهی دشمن و جلوگیری از آزادی عمل آنها؛ همچنین متواری ساختن بالگردها و هواپیماهای او توسط آتش پدافند ضد هوایی از خصوصیات بارز و حماسه‌آفرینی فرمانده و دیگر نیروهای توپخانه لشکری بوده است که آثار ادوات زرهی منهدم شده موجود در روی هدف‌های تصرف شده، گویای این واقعیت است.
مهندسی رزمی
در جریان جنگ تحمیلی برتری چشمگیر یکان‌های مهندسی ارتش عراق بر یکان‌های خودی، به‌ویژه در ایجاد موانع و استحکامات محرز بوده و یکان‌های تکاور همیشه از کمبود تجهیزات مهندسی و عملکرد ضعیف یکان‌های مهندسی ناراضی بوده‌اند، اما در عملیات کربلای ۷ که در محدوده کوچکی به اجرا درآمد، عملکرد گردان ۴۰۷ مهندسی و جهاد قم با حرکات گام به گام بلدوزرها در کنار افراد پیاده و فعالیت و تلاش آنان در زیر آتش خمپاره‌انداز و گلوله توپخانه با جایگزین کردن فوری رانندگان مجروح شده توسط گردان مهندسی و ایجاد استحکامات و احداث جاده دسترسی به مواضع متصرفی قابل تحسین بود.
هوانیروز
پایگاه هوانیروز کرمانشاه با استقرار در پادگان پسوه و پس از شناسایی لازم و هماهنگی با قرارگاه لشکر ۶۴، آماده اجرای عملیات شده بود. پس از تصرف اهداف به وسیله رزمندگان زمینی، هوانیروز با سه تیم آتش در پشتیبانی از نیروهای خودی و مقابله با پاتک‌های دشمن وارد عمل شد و با به آتش کشیدن ده‌ها دستگاه از ادوات زرهی و سنگرهای اجتماعی دشمن، تلفات و خسارت زیادی بر آنها وارد کرد. ترابری هوایی (هلی‌برن) نیروهای خودی در کمترین زمان ممکن، آن هم در شرایط بد جوی (بیش از ۲۰ درجه زیر صفر) به منطقه عملیات، آماد رسانی (مهمات و آذوقه) گسترده و مداوم در طول انجام عملیات و تخلیه مجروحین از بلندترین قله‌های پر برف کوهستان‌های منطقه عملیات به بیمارستان از جمله عملکردهای هوانیروز در این عملیات بوده است.
تعداد بالگردهای شرکت‌کننده در عملیات کربلای۷ در مجموع ۲۰ فروند به شرح زیر بوده:
بالگرد کبرا به تعداد شش فروند *بالگرد ۲۱۴ به تعداد ۱۲ فروند * بالگرد ۲۰۶ به تعداد دو فروند
ساعت پرواز انجام شده :۵۴۱ ساعت
تعداد مجروحین حمل شده :۴۴۹ نفر
تعداد نیروهای رزمنده ترابری شده توسط بالگرد: ۱۵۶۰ نفر
مقدار بار (مهمات و تدارکات) مورد نیاز حمل شده: ۱۰۵ تن
انتخاب شرایط نامساعد جوی به منظور غافلگیر کردن دشمن: برابر اخبار و اطلاعات دریافتی از اسرای عملیات کربلای ۷، دشمن دو شب قبل از حمله، احتمال تک لشکر را متصور می‌دانست، ولی به علت شرایط سخت و نامساعد جوی، وجود برف و کولاک شدید، فرمانده لشکر ۲۳ عراق به یکان‌های تابعه ابلاغ کرده بود که از حالت آمادگی خارج و به وظایف محوله معمولی بپردازند که به هر حال انتخاب شرایط جوی نامساعد برای ساعت (س) روز (ر) از عوامل مهم پیروزی و نقاط قوت عملیات بوده است.
تعویض به موقع یگان‌های درگیر و پیش‌بینی احتیاط‌های مناسب، از فرسودگی یکان‌های خط‌شکن جلوگیری کرده و مداومت نبرد را با نیروهای تازه نفس تضمین کرد و به‌ویژه در دفع پاتک‌های دشمن بسیار مؤثر و تعیین‌کننده بود.
ارتباط و مخابرات: کارکنان دسته‌های ارتباط و مخابرات یکان‌های تک‌ور و گردان ۴۸۲ مخابرات توانستند امکانات محدود را حاضر به کار کنند و با برقراری شبکه ارتباطی مطلوب بین پاسگاه‌های فرماندهی و یکان‌های عمل کننده(مانوری)، باعث شدند که پیام‌ها و دستورها، بلادرنگ و به موقع ابلاغ و هدایت عملیات به بهترین صورت ممکن انجام شود.
خلاصه گزارش عملیات :
نام عملیات: کربلای۷
زمان اجرا:۱۲/۱۳ /۱۳۶۵
تلفات دشمن (کشته، زخمی و اسیر) : ۲۴۸۵
رمز عملیات: (یا مولای متقیان۷)
مکان اجرا: منطقه عمومی حاج عمران – محور شمالی جنگ
ارگان‌های عمل‌کننده: نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی
اهداف عملیات: آزادسازی ارتفاعات سرکوب منطقه و ارتفاعات گردمند ، تصرف ارتفاع ۲۵۱۹ و حفظ اعتبار ارتش
جبهه : شمال غرب
موقعیت : غرب پادگان حاج عمران
نوع تک : نیمه گسترده
فرماندهی : ارتش
استعداد نیروهای درگیر :
ایران : ۹ گردان پیاده
عراق : ۲۹ گردان پیاده ، زرهی و کماندویی
توضیحات : پس از شکست عملیات کربلای ۶ ، ارتش مسئولیت بازپس گیری ارتفاع ۲۵۱۹ را بر عهده گرفت و پس از نبرد سختی موفق به این کار گردید .